Styczeń – marzec
Karnawał
Karnawał, zwany też zapustami, trwa od Święta Trzech Króli (6 stycznia) do wigilii środy popielcowej (czyli wtorku zwanego śledzikiem). Ma on bardzo stare pochodzenie; wywodzi się ze starożytnych uroczystości na cześć boga Dionizosa w Grecji i Bachusa w Rzymie.
ZWYCZAJE
Karnawał to okres hucznych zabaw i balów, popisów, maskarad i widowisk ulicznych. Podczas zabaw biesiadnicy czasami noszą oryginalne stroje i maski na twarzy (najbardziej znane są maski weneckie).
Typowo polskim obyczajem zapustowym jest kulig, czyli wesoła przejażdżka saniami ciągniętymi przez konie; kuligowi towarzyszą śpiewki, żarty, a także blask pochodni i dźwięk dzwonków przywiązanych do uprzęży.
Trudno wyobrazić sobie karnawał, a zwłaszcza jego ostatnie dni, bez pączków czy faworków, które są nieodłącznym elementem kuchni polskiej mimo, że przywędrowały do nas z Wiednia; najwięcej smakołyków je się w tłusty czwartek – ostatni czwartek karnawału.
Trzy ostatnie dni karnawałowe (zwane ostatkami, mięsopustem lub kusakami) to czas szczególnie intensywnej zabawy i… obżarstwa, ponieważ później (od środy popielcowej) zaczyna się post.
Podobnie, jak w okresie Bożego Narodzenia, tak i podczas ostatków dzieci lub dorośli chodzą z turoniem, śmiercią albo z bocianem (w Poznańskiem i okolicach Płocka), niedźwiedziem lub kurem (na Mazowszu), a na Kurpiach około północy w ostatni wtorek wjeżdża Zapust na drewnianym koniu i rozpędza biesiadników do domów, posypując ich popiołem.
CIEKAWOSTKI
PRZYSŁOWIA I POWIEDZENIA
Ta strona używa cookie m. in. w celach statystycznych. Dowiedz się więcej na ich temat i o zmianie ustawień w przeglądarce.
Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.