14 lutego

Walentynki

Święto zakochanych obchodzone jest 14 lutego w dniu świętego Walentego. Początki anglosaskiej i francuskiej tradycji sięgają starożytnych Rzymian i Greków. Do Polski przybyło w latach 90 – tych XX wieku. Obchodzi się je niemal na całym świecie, m.in. w USA, w Anglii, w Niemczech, we Francji, we Włoszech, w Hiszpanii, Indiach, Japonii, Malezji i w Tajlandii.

Patronem walentynek jest święty Walenty, który według jednej z legend żył w III w. n.e. Starał się przychodzić z pomocą wszystkim potrzebującym. Gdy cesarz Klaudiusz zabronił młodym mężczyznom zawierania małżeństw, bo żonaci nie byliby dobrymi żołnierzami, duchowny przeciwstawił się mu. W tajemnicy nocami udzielał młodym parom ślubów. Za nieposłuszeństwo wobec władcy został skazany na śmierć. Rzymianie przychodzili do więzienia, rzucali mu przez okno do celi kwiaty, mówili, że wierzą w siłę uczuć. W dniu swojej śmierci 14 lutego 269 roku ksiądz ofiarował córce strażnika karteczkę z napisem „Od Walentego z wyrazami miłości, w podziękowaniu za przyjaźń”.

Według legendy 14 luty jest dniem, w którym ptaki łączą się w pary. Być może dlatego ogłoszono go dniem zakochanych, a Walentego ich patronem.

Rzymskim bożkiem miłości jest Amor, zwany Kupidynem, przedstawiany jako skrzydlaty chłopiec z łukiem i kołczanem pełnym strzał. Jego odpowiednik u Greków to Eros. Dziś najbardziej charakterystyczne symbole miłości to serce i czerwone róże, którymi mężczyźni obdarowują swoje ukochane, a także obrączki – symbol wierności i małżeństwa. Tego dnia ludzie myślą o tym, jak ważna jest prawdziwa miłość. Obdarowują ukochane osoby kwiatami, wysyłają do nich „walentynki” – kartki z serduszkami, wierszami i miłosnymi wyznaniami. Obecnie nie tylko zakochani obdarowują się prezentami. Laurkami, sercami z piernika, ciasteczkami w kształcie serc i innymi drobiazgami obdarowują się też osoby darzące się dużą sympatią.