Maj - czerwiec

Zielone Świątki

Zielone Świątki to święto zwane też Zielonymi Świętami lub Świątkami. Święto to jest obchodzone na 49 dni po Niedzieli Wielkanocnej. Dzień ten jest dniem wolnym od pracy.

Zielone Świątki – polska ludowa nazwa święta majowego, według wielu badaczy pierwotnie związanego z przedchrześcijańskimi obchodami święta wiosny (z siłą drzew, zielonych gałęzi i wszelkiej płodności), przypuszczalnie pierwotnie wywodząca się z wcześniejszego święta zwanego Stado, a obecnie potocznej nazwy święta kościelnego Zesłania Ducha Świętego.

Ludowe obyczaje związane z Zielonymi Świątkami mają swe źródła w obrzędowości pogańskiej. Święto to wpisane jest w rytm przyrody w oczekiwanie na nadejścia lata. Ich prototypem są magiczne praktyki, które miały oczyścić ziemię z demonów wodnych, odpowiedzialnych wiosną za proces wegetacji. Wszystkie te praktyki miały zapewnić obfite plony. W tym celu palono ognie, domy przyozdabiano zielonymi gałązkami, tatarakiem, kwiatami (przystrajanie domostw zielonymi gałęziami miało zapewnić urodzaj, a także ochronić przed urokami). Niektórzy wycinali młode brzózki i stawiali je w obejściu. Zachowały się zwyczaje związane z kultem drzew i zielonych gałęzi. Bydło okadzano dymem ze spalonych święconych ziół, przystrajano wieńcami i kwiatami, a po grzbietach i bokach toczono jajka. W okresie późniejszym zasiane pola obchodziły procesje, niesiono chorągwie i obrazy święte, śpiewano przy tym pieśni.

W zależności od regionu Zielone Świątki nazywane były dawniej również Sobótkami (południowa Polska) lub Palinockami (Podlasie).

Zielone Świątki szczególnie popularne były wśród pasterzy, którzy ucztowali i tańczyli przy ogniu.